Jesteśmy tu przede wszystkim po to, by zaświadczyć o tym, że pamięć o Zofii nie zostanie zatarta i aby podziękować za to, czym zasłużyła się dla społeczności naszego Instytutu i ochrony radiologicznej w Polsce.
My, jej dawni współpracownicy i przyjaciele z CLOR, będziemy przede wszystkim wspominać Ją jako najlepszego, pełnego energii człowieka, z którym spędziliśmy wiele dobrych chwil - zarówno na płaszczyźnie zawodowej, ale też prywatnej.
Pani Zofia urodziła się w Wólce-Janki, koło Kutna, w 1952 r w Żychlinie uzyskała świadectwo dojrzałości i podjęła pracę w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni w Łodzi, a w roku 1953 rozpoczęła studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, uzyskując w 1958 r tytuł magistra chemii, tym samym roku rozpoczyna pracę w Instytucie Medycyny Pracy w Przemyśle Włókienniczym i Chemicznym, uczestnicząc w badaniach naukowych dotyczących zawartości strontu Sr-90 w kościach ludzkich i zwierzęcych oraz w mleku, razem z ówczesnym adiunktem tego Instytutu Julianem Linieckim.
Od grudnia 1959 r do 1964 roku pracowała na stanowisku starszego asystenta w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie, gdzie prowadziła szereg prac z zakresu badań radioaktywności środowiska i oceny narażenia ludności.
W 1965 roku rozpoczyna pracę w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej i na stałe wiąże się z Zakładem Higieny Radiacyjnej.
Prowadzi szereg pionierskich prac z dziedziny promieniotwórczych skażeń wewnętrznych i środowiska antropogenicznymi izotopami promieniotwórczymi m.in. strontem-90 i cezem-137.
W 1972 roku otrzymuje nagrodę indywidualną III stopnia przyznaną przez Państwową Radę ds. Pokojowego wykorzystania Energii Atomowej za prace nad skażeniem żywności cezem-137 i nad jego wydalaniem z ustroju człowieka.
W uznaniu Jej zasług, ówczesny Minister Obrony Narodowej przyznaje Pani Zofii w roku 1971 brązowy, a w 1974 srebrny medal dla Obronności Kraju.
W 1974 r. Uchwałą RN Instytutu Badań Jądrowych uzyskuje stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych za rozprawę pt. „Ocena zagrożenia ludności Polski cezem-137 z wybuchów jądrowych ” pod kierunkiem dr hab. Zbigniewa Jaworowskiego.
W roku 1975 otrzymuje roczne stypendium MAEA w Centrum Badań Środowiskowych Agencji Ochrony Środowiska w Północnej Karolinie w Stanach Zjednoczonych, gdzie zajmuje się m.in. metabolizmem trytu. Po powrocie, pozyskaną w czasie stypendium wiedzę wdraża z powodzeniem w CLOR.
W szczególności prowadzi badania zachowania się trytu w łańcuchu pokarmowym oraz wpływu trytu związanego organicznie i wody trytowej na wzrost, rozwój, reprodukcję i czynności układu nerwowego.
Na podstawie tych badań przygotowuje rozprawę habilitacyjną p.t. „Inkorporacja trytu z wody trytowej i trytu związanego organicznie do tkanek królika i szczura oraz ich wpływ na rozwój i reprodukcję” uzyskując w listopadzie 1986 roku stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych uchwałą Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii im. Gen. Karola Kaczkowskiego w Warszawie.
W 1987 roku prezes PAA mianuje Panią Zofię na stanowisko docenta w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej, a w roku 1989 ówczesny dyrektor powierza jej funkcję kierownika Zakładu Higieny Radiacyjnej , którą to funkcje pełni nieprzerwanie do 2003 roku.
W roku 1991 zostaje zatrudniona w CLOR na stanowisku profesora CLOR.
Jest autorem wielu nowatorskich prac z dziedziny radiochemicznych analiz wdrażanych w Zakładzie, m.in. jako pierwsza w Polsce rozwija prace badawcze nad zawartością promieniotwórczego jodu-129 w tarczycach saren i jeleni, które to prace były podstawa do retrospektywnej oceny dawek od promieniotwórczego jodu I-131 ludności Polski po awarii w Czarnobylu.
Osobiście, z dużym poświeceniem, wykonywała szereg odpowiedzialnych pomiarów radiochemicznych, w tym również pomiary terenowe, ponadto zajmowała się opracowywaniem wyników pomiarów.
Wyniki jej prac mają znaczenie i dzisiaj m.in. badania skażeń środowiska i ocena narażenia ludności od skażeń wewnętrznych izotopami występującymi naturalnie uranu, toru radu ołowiu i polonu. Do chwili obecnej kontynuowany jest w CLOR monitoring skażeń promieniotwórczych wód i osadów dennych rzek i jezior oraz żywności z zastosowaniem opracowanej przez Panią Zofię metodyki
Pragnę przypomnieć, że Pani Zofia jest autorem licznych publikacji naukowych w renomowanych pismach zagranicznych i ekspertyz z zakresu ochrony radiologicznej, była konsultantem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, członkiem komitetu Ochrony Zdrowia PAN oraz aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwo Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie a także laureatem nagród PTBR.
Pełną sukcesów naukowych pracę w zakresie ochrony radiologicznej i ochrony środowiska umiejętnie łączyła z działalnością o charakterze edukacyjnym i popularyzatorskim, m.in. prowadząc szkolenia studentów np. Fizyki UW, czy wykładów na kursach CLOR Inspektorów Ochrony Radiologicznej.
Kiedy rozpocząłem pracę w Zakładzie Higieny Radiacyjnej w 1988 roku, miałem okazję blisko współpracować z Panią Profesor, co przełożyło się na wspólne z nią publikacje, była też promotorem mojej pracy doktorskiej. Udało się Jej wychować następców w Zakładzie Higieny Radiacyjnej, była także promotorem prac doktorskich Pani Lidii Rosiak i Małgorzaty Supińskiej, znakomitych fachowców, Dopóki pozwalało jej zdrowie, po przejściu na emeryturę utrzymywała żywe kontakty z Laboratorium. Ostatnio uczestniczyła w obchodach 60 rocznicy powstania CLOR w 2017 roku.
Zapamiętamy Zofię (bo byliśmy po imieniu od pewnego momentu) nie tylko jako znakomitego fachowca, sumiennego i obowiązkowego pracownika, ale też, jako człowieka zawsze pogodnego, życzliwego ludziom i ich sprawom, skorego do bezinteresownego działania i pomocy, otwartego na innych ludzi, również na Instytut i jego problemy, inicjującego, ale i realizującego nowe pomysły i idee.
Żegnamy Zofię z wielkim żalem, dziękując Jej za wszystko co pozostawiła po sobie.
Zachowamy Cię głęboko w naszej pamięci.
DZIĘKUJEMY CI, ZOFIO, ŻE BYŁAŚ Z NAMI.
MĘŻOWI, CÓRCE ORAZ JEJ RODZINIE SKŁADAM W IMIENIU SWOIM I PRACOWNIKÓW WYRAZY WSPÓŁCZUCIA I ŁĄCZNOŚCI .
